"28η Οκτωβρίου..."

Μεγάλη μέρα προχθές, γράφαμε στην προηγούμενη ανάρτησή μας. Όμως, ακόμα μεγαλύτερη είναι η σημερινή για το λαό μας! Μπορεί να φαντάζει λίγο μακρινό το 1940, αλλά δεν είναι! Αρκεί να κοιτάξουμε λίγο τους παπούδες μας και θα καταλάβουμε...

Δύσκολα, πολύ δύσκολα εκείνα τα χρόνια και οι καταστάσεις για όσους τις έζησαν. Πόλεμος, κατοχή, πείνα (πραγματική), κακουχίες, θάνατος τα θηρία που είχαν να παλέψουν οι Έλληνες τότε στη ζωή τους! Καθημερινά έκαναν αγώνα για να επιβιώσουν και πάντα είχαν το φόβο για το αν θα ζούνε την επόμενη μέρα! Παρόλα αυτά αγωνίστηκαν και κατόρθωσαν να σταθούν στα πόδια τους και να ξαναστήσουν σιγά σιγά και τη χώρα μας!
(Η ταινία "Το Ξυπόλυτο Τάγμα" δείχνει την τραγική κατάσταση της εποχής).

Δύσκολη και η εποχή που ζούμε. Ζορίσανε τα πράγματα (οικονομικά κυρίως) για όλους μας. Δεν έχει όμως καμία σχέση με κείνη την εποχή (όπως σωστά είπε και ο κ. διευθυντής στη χθεσινή γιορτή μας)! Ούτε μπορεί να γίνει κάποια σύγκριση ανάμεσά τους! Παίρνοντας όμως δύναμη από τους αγώνες των προγόνων μας, θα μπορέσουμε ν' αντιμετωπίσουμε καλύτερα τη σημερινή κατάσταση...

Χρόνια πολλά σε όλους (...κι ας λέμε και κανένα ΟΧΙ στη ζωή μας)!

"Ξημερώνοντας του Αγίου Δημητρίου..."

Μέρα μεγάλη αύριο! Για την Ελλάδα, για τη χριστιανοσύνη, για τη Θεσσαλονίκη ιδιαίτερα!

Για τη χώρα μας και τα "παιχνίδια" των Βρυξελών δε θ' ασχοληθούμε σήμερα από δω πέρα. Δε χρειάζεται να σας σκοτίζω από τώρα για τα προβλήματα που μας (και σας) περιμένουν!

Για τη χριστιανοσύνη ο Αη Δημήτρης είναι από τους Μεγαλομάρτυρες και τους στυλοβάτες της πίστης μας (μαζί με τον Άγιο Γεώργιο)! Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη γύρω στο 280-284μ.Χ., όπου και πέθανε το 303-305 μ.Χ. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε στο ρωμαϊκό στρατός ως αξιωματικός, έγινε χριστιανός και για το λόγο αυτό θανατώθηκε. Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ναός με το όνομά του πάνω από τον τάφο του. Γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.

Για τη Θεσσαλονίκη, εκτός από τον παραπάνω λόγο, η αυριανή μέρα είναι κι η (διπλή) επέτειος της απελευθέρωσής της! Πρώτα από τους Τούρκους (26 Οκτω- βρίου 1912) κι έπειτα από τους Γερμανούς (26 Οκτωβρίου 1944)! Δίκαια, λοιπόν, είναι η μέρα της αύριο! Να ήταν και το μέλλον της (όπως κι ολόκληρης της χώρας μας) λίγο πιο αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο...

Υ.Γ. Α, ξέχασα! Εκτός των άλλων, γιορτάζει κι ο πρόεδρος της τάξης μας!
Χρόνια του πολλά...

Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού "Φιλιώ Χαϊδεμένου"

Η πρώτη μας μεγάλη βόλτα έγινε πριν από μια βδομάδα (...και κάτι) στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δίπλα στο άλσος της Ν. Φ., στο Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού, που δημιουργήθηκε πριν μερικά χρόνια μετά από προσπάθειες της ακούραστης Μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου! Είδαμε και μάθαμε πολλά για μια άλλη εποχή (πριν από εκατό, περίπου, χρόνια) και για ανθρώπους που ζούσαν σε μια άλλη Ελλαδα!
Γνωρίσαμε τα μέρη που ζούσαν οι Μικρασιάτες (πριν έρθουν στη σημερινή Ελλάδα), τις ενδυμασίες που φορούσαν, τα σκεύη και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν, τα σχολεία που πήγαιναν και τα απαραίτητα σχολικά που είχαν, είδαμε ιερά κειμήλια και φωτογραφίες διάφορες και μετά... παίξαμε στο άλσος κι επιστρέψαμε στο σχολείο λίγο κουραμένοι!

Μέχρι την επόμενη εξόρμηση ελπίζω να ετοιμάσουν κι οι υπόλοιποι τα ποδήλατά τους...

"Η πρώτη μας εξόρμηση!"

Αύριο θα κάνουμε την πρώτη μας μακρινή βόλτα! Θα επισκε-φθούμε το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού "Φιλιώ Χαϊδε-μένου" στη Νέα Φιλαδέλφεια!
Το Μουσείο, που λειτουργεί περίπου είκοσι χρόνια, δημιουρ-γήθηκε από τη Μικρασιάτισσα Φιλιώ Χαϊδεμένου, που ήταν πρόσφυγας μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ξεκίνησε τη συλλογή των εκθεμάτων, που είναι κειμήλια από τη Μικρά Ασία (λάβαρα, στολές, λευκά είδη, βιβλία, έγγραφα, χρηστικά αντικείμενα, κ.λπ.) στα 90 της χρόνια! Δούλεψε ακούραστα τα τελευταία χρόνια της ζωής της και λίγο πριν πεθάνει είδε το όνειρό της να γίνεται πραγματικότητα! Το Μουσείο που φέρει το όνομά της εγκαινιάστηκε στις αρχές Απρίλη του 2007. Πέθανε λίγους μήνες αργότερα σε ηλικία 108 χρονών!

"Τρίτη... και φύγαμε!"

"Γοργόνες και μάγκες", γεια σας!
Το ιστολόγιο της τάξης μας είναι έτοιμο! Οπότε...
Καθαρίζουμε τα ποδήλατά μας (πόλης, δρόμου, ορεινής ποδηλασίας, BMX) από την καλοκαιρινή άμμο και την αλμύρα της θάλασσας ή από τη σκόνη, τις λάσπες και τα ξερόχορτα του βουνού, ελέγχουμε λάστιχα, φρένα, αλυσίδα και φώτα κι ετοιμαζόμαστε για νέα ταξίδια.
Θα ξεκινήσουμε με ορθοπεταλιές (ΤΡΙΤΟ-πεταλιές, μάλλον!!!) στο χώρο του σχολείου μας, θα συνεχίσουμε στις γειτονιές της πόλης μας και θα ξανοιχτούμε σε όλη τη γύρω περιοχή της μεγαλούπολης που ζούμε (Αθήνα και Αττική γενικότερα)! Γι' αυτό, κρατήστε χώρο στα ποδήλατό σας για να κουβαλήσετε γνώσεις, εμπειρίες και όμορφες στιγμές από τα ταξίδια σας!
Εμπρός, λοιπόν! Κράνος, επιγονατίδες, παγουράκι με νερό, σακίδιο με τ' απαραίτητα και... φύγαμε!

Υ.Γ. Συνταξιδιώτης μας και η κυρία Τζούλια! Ποδηλάτισσα χρόνια, θα μας βοηθάει και θα μας συμβουλεύει όταν και όπου χρειαστεί! Την ευχαριστούμε εκ των προτέρων!